සිහිනයක වැරදිකරු

සිනිඳු වැලි බිමක

අත්තිවාරමක් නොයොදා

සිහිනයක් මත සිහිනයක් තබා

දහසක් පැතුම් මැද

ඔබ ඉදිකළ සිහින මන්දිරය 

මඳ සුළඟට ද සෙලවෙන මුත් 

කඩා වැටෙතෙයි කියන්නට 

දුක සිතුනු නිසා මා හට 

චණ්ඩ මාරුත හමා

සලකුණු ද ඉතිරු නොවූ සද 

ලොවම සමඟ හිඳ ඔබ 

මට ඇගිල්ල දිගු කල විට 

ඔහේ කරබා හිඳීමි මම

කතා කරන්නට කම්මැලි නිසා ...

සඳට එරෙහිව

 විත්තිකරුවෙකු සොයන නඩුවක 

ජුරියට වී හිඳින්නට වූ කල

 කළුවර අතරින් එබෙන පුරහඳ 

ඇයි ද  සරදම් තවත් මේ මට 

කියාගන්නට කෙනෙකු නොමැතිව 

තනිව හඬමින් සිටින හැමකල 

එබී හිනැහුණ පුන් පුරාසඳ 

දෙන්න පණිවිඩ ඔහුට මා  ගැන 

නොකීවෙන් ඔබ මා කියූ දෙය 

නොමැත ඔහු මා අසල අද දින 

සුසුම් මාරුත හමන මැදියම 

සිනා නොමසෙන් තරු සමඟ හිඳ

ඔහු නොමැති සිත් අහස කළුවර 

ඔබට එලි කල නොහැකි වූ කල 

කුමන පල මට ඔබෙන් තව දුර 

කලු වලාකුළු  වසනු පුරහඳ 

ජුරියද පැමිණිල්ල  වූ කල 

තවත් ගැලවුම් නුඹට නම් නැත 

මා මුල කල නපුරු ඔබ මුව 

අමවල ගිල ගනී ළඟදීම